یه قدم به جلو

یه قدم به جلو یه قدم نزدیک تر به همون فردایی که همیشه چشم به انتظارش نشستیم
یه قدم به جلو یه قدم دورتر از امروز که لحظه به لحظه شو برای فردا از دست می دیم
یه قدم به جلو یه ثانیه نزدیک تر به آروزهای دست نیافتنی
یه قدم به جلو یه لحظه دورتر از خواسته های دست یافتنی امروز
یه قدم به جلو یه نگاه تازه به آسمون هفتم
یه قدم به جلو یه چشم بر هم زدن و ندیدن آسمون ششم
قدم به قدم لحظه به لحظه! برای به دست آوردنش از دست می دیم; گاهی بیش از خواسته ای که به انتظارش نشستیم

با خودم یه بار دیگه خلوت می کنم: ارزششو داشت؟

همین جوری

ثانیه شماری می کنم. اما هنوز راضی نیستم. ورق پاره می کنم اما جواب نمی ده. هنوز می شمارم. باید بنویسم

کلافه شدم از دستت

۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰

هنوزم هیچی. دنیای کلماتم گنگ و خسته است. چملات معناشون رو از دست دادند. من به نوشته هام نگاه می کنم و با نقرت هر ورقی رو که جمله ای به روش با خط ناخوانام نوشته ام مچاله می کنم و به اطرافم پرتاب می کنم. امشب از مستی هم خبری نیست. سرم درد می کنه و می دونم داروش تنها یه جمله ی رضایت بخشه. گاهی رسیدن به ساده ترین لحظات زندگی دست نیافتنی به نظر میاد و این در حالیه که خودت خوب می دونی به دستش میاری. روزی وقتی انتظارشو نداری به سراغت میاد. اما تو خسته ای و عطشت به زودی بر طرف نمیشه. هوا عالیه! نم نمک بارون و کمی مه آلود. شاید برای قدم زدن شبونم سری به محل همیشگی بزنم. خیلی وقته با شب درد و دل نکردم. شاید شب با تمام سیاهیش نور امیدی برای من باشه

درست مثل همیشه

قصه همیشگی من تکرار میشه

من خیانت کردم

مقصر نیستم

مدت هاست بازی نکردم

من عاشق نشدم